Data urodzenia: 18 luty, lat 19
Miejsce urodzenia: Liverpool, Merseyside, Anglia
„Krok po kroku, element po elemencie składamy nasze potrzaskane dusze i serca”
~Thomas
Nie można wskazać dokładnego momentu życia Thomasa, kiedy
postanowił, że zostanie pisarzem. Pewnej deszczowej nocy obudził się nagle,
wyrwany z niezwykle kolorowo-abstrakcyjnego snu, w którym wszystko zdawało się
być na swoim miejscu i olśniła go możliwość takiej przyszłości. Oczywiście
później życie miało zweryfikować jego fantazje, ale przecież każde dziecko
uwielbia marzenia i posiada swoje własne wizje świetlanej przyszłości, gdzie
nic nie wydaje się być niemożliwe.
~Narrator, Rozdział 1
Przez kilkanaście dni zamiast rzeczywiście wziąć się za
pisanie, siedział na swoim łóżku spowity kłębem szarego, papierosowego dymu,
intensywnie wpatrując się w stojącą na biurku maszynę, jakby czekając na
natchnienie. Wciąż nic nie nadchodziło. Liczył na falę, która zaleje każdą komórkę jego ciała. Czekał jednak
bezowocnie. Nie pamiętał, co sobie wyobrażał, wyrzucając tyle pieniędzy w
błoto. Czy spodziewał się, że sama obecność aparatu sprawi, że spłynie na niego natchnienie? Teraz nie był już pewien,
czego wtedy oczekiwał.
~Narrator, Rozdział 1
Za przełomowy moment w życiu, Thomas uznaje chwilę, kiedy zorientował się, że choć w naszym języku
alfabet udostępnia nam zaledwie dwadzieścia sześć znaków, to ilość słów, jakie
możemy z nich stworzyć, jest praktycznie nieograniczona. Ta świadomość okazała
się dla niego zupełnie jak odkrycie niezliczonych gwiazd na granatowym
firmamencie nieba.
~Narrator, Rozdział 1
{wizerunku użyczył: Sam Riley} {głosu użyczył: Michael David Rosenberg}
Data urodzenia: 21 sierpnia, lat 19.
Miejsce urodzenia: Newport Beach, California, Stany Zjednoczone
„Myślę, że naprawdę potrzebuję pomocy, Thomas. Uratuj mnie, proszę”
Miejsce urodzenia: Newport Beach, California, Stany Zjednoczone
„Myślę, że naprawdę potrzebuję pomocy, Thomas. Uratuj mnie, proszę”
~Sierra
— Nie masz może ognia, kochasiu? — pyta dziewczyna słodkim głosem, wyraźnie
pozbawionym typowego brytyjskiego akcentu, rozsiewając wokół siebie wrażenie
nieposkromionego gorąca. Jednak cała jej osoba zdaje się mówić, że jest
wszystkim poza odzwierciedleniem domowego ogniska. W palcach obraca mentolowego
papierosa, już teraz ubrudzonego na filtrze czerwoną szminką.
{wizerunku użyczyła: Lana del Rey} {głosu użyczyła: Dominique Dillon de Byington}
~Thomas, Rozdział 5
Żadne z nas zdaje się nie pasować do tych czasów — oboje zostaliśmy wyrwani
z zapomnianej przeszłości. Momentami, patrząc na Summers, odnoszę wrażenie, że
patrzę na bohaterkę z lat dwudziestych ubiegłego stulecia. Dziedziczka fortuny,
nie przejmująca się niczym, żyjąca pełną piersią i nie znosząca zobowiązań.
Zawsze marząca o czymś więcej, licząca, że zostanie zapamiętana przez
potomnych. Mająca w sobie coś z kokietującej Glorii i równocześnie coś z
zagubionej Daisy*. Pojęcie wyłączności wydaje się jej zupełnie obce — uparcie twierdzi,
że jest zbyt młoda, by tracić życie na jednego mężczyznę.
~Thomas, Rozdział 7
Sierra przyciąga wszystkie spojrzenia. Bez wyjątku. Przykuwa
wzrok nie tylko młodych samotnych mężczyzn i nieokiełznanych nastolatków.
Odwracają się za nią także inne kobiety, choć w ich oczach da się dostrzec coś
zupełnie innego niż u tych pierwszych. Spoglądają za nią również młode matki i
stare kury domowe, jedne z zawiścią, inne z politowaniem. Lecz tak naprawdę nie
ma co kryć, politowanie, a czasami wręcz otwarta dezaprobata, to tylko i
wyłącznie zamaskowana zazdrość. I oczywiście, mimo że najmniej im wolno, obracają
się za nią również mężowie, którzy, jeśli tylko znajdują się w towarzystwie
żon, szybko tego żałują.
~Thomas, Rozdział 8
{wizerunku użyczyła: Lana del Rey} {głosu użyczyła: Dominique Dillon de Byington}
Data urodzenia: 7 grudnia, 19 lat.
Miejsce urodzenia: East Hill, Hampshire, Anglia
„Marzyłam o tym, by żyć w filmie z lat osiemdziesiątych...”
~Clara
Gdy tylko wychodzi na scenę w tej złoto-białej sukience, uderza mnie bijąca
od niej niewinność oraz niczym niezmącona, czysta prawdziwość. Jakby każda
komórka niewielkiego ciała krzyczała, że te popaprane czasy jej nie dotknęły;
że nie naruszyły integralności duszy dziewczyny. Kryło się w niej coś takiego,
co w irracjonalny sposób sprawiało, że odczuwam wewnętrzną potrzebę chronienia
jej.
A kiedy otwiera usta i wydobywają się z nich pierwsze dźwięki piosenki,
znikam z tego świata. Tonę w jej oczach i z mojego nowoodkrytego, podwodnego
świata, gdzie wszystko wydaje się piękniejsze, nie zdołają mnie nawet wyciągnąć
stłumione szepty.
~Thomas, Rozdział 10
{wizerunku użyczyła: Amanda Seyfried}
{głosu użyczyła: Hannah Reid}
Bohaterowie drugoplanowi:
[wizerunków bohaterom drugoplanowym
użyczyli kolejno: Betty White, Thomas Brodie-Sangster, Freddie Highmore]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz